Cenzuro en Esperantujo

Por ke oni povas ĝuste, trafe decidi, oni devas antaŭe scii faktojn, kondiĉojn, interrilatojn. Eble oni devas krome demandi ĉi tion aŭ tion. Ordinara proceduro ekzemple en Svisujo antaŭ ol la civitanoj voĉdonas. Diktatoraj potenculoj male ne ŝatas, ke ordinaruloj scias tro multe, ili povus ekkoni la diktatorecon de la potenculoj. Mi pledas helpi, ke homoj, samideanoj povas laŭ-fakte decidi ĉie, por ke ili trovas la plej bonajn solvojn. Sed kelkaj Esperantistoj kontraŭ-diras.

---

La cenzuro akompanas Esperanton ekde ĝia naskiĝo. Marko Zamenhof, patro de la aŭtoro de Esperanto, estis cenzuristo de la Rusa Imperio. Unua Libro de Esperanto bezonis permeson de la cenzuro, tiel-nomatan »bileton por ellasi« ĝin el la presejo; la koncerna permeso pri Unua Libro de Esperanto havas la daton: 14a de Julio 1887.

Dum la unua kongreso, propra, interna cenzuro naskiĝis inter Esperantistoj. »La [kontraŭ-juda – ajp] afero de Dreyfus ekde 1894 multe akrigis ideologiajn konfliktojn en Francujo.« (el Zamenhof, de M. BOULTON, 1962, paĝo 105). Kelkaj organizantoj ne volis aŭdi ĉion, kion Zamenhof volis diri al la ĉeestantoj de la kongreso.

»Precipe tiuj Francaj intelektuloj timis la efikon de la emociaj, religiaj frazoj en la parolado; la vorto “Dio” preskaŭ ŝokis ilin; ili volis persvadi Zamenhof, ke li forigu ĉiujn tiajn vortojn, kaj tute fortranĉu la “Pregon”.« (samloke)

cenzurite

Zamenhof almenaŭ parte akceptis la postulojn fare de la unuaj, Francaj cenzuristoj de la Esperanto-movado »por eviti ian ajn malbelan konflikton ĉe tiu historia unua kongreso« (samloke).

La fakton, ke Zamenhof estis Judo aŭ Hebreo – kion li preferis diri – provis subpremi la internaj cenzuristoj Francaj pro la kontraŭ-juda afero Dreyfus, poste la Germanaj pro la kontraŭ-juda nacia-socialismo en sia lando kaj la Arabaj ĝis nun pro la ĝenerala malamo de la mahometanoj kontraŭ Judoj; vidu La Kaŝitan Vivon de Zamenhof, de N. Z. Maimon, 1978.

Advertisements

Krimo de la agreso fare de Germanaj politikistoj

Jam jarojn mi interesiĝas pri Internacia Puna Kortumo (IPK), kiu komencis labori je la 1a de Julio 2002 kiel konstanta tribunalo koncerne genocidon, krimojn kontraŭ la humaneco, milito-krimojn kaj krimon de la agreso. Sed la rezultoj de tiu kortumo seniluziigas min. Kelkaj Afrikaj politikistoj riproĉas rasisman emon al la juĝistaro de IPK, ĉar la kortumo esploras ĝis nun nur kontraŭ negroj. Tri Afrikaj landoj preparas fakte sian eliron: Kenjo, Namibio, Suda-Afriko.

Tiam mi legis (germanlingvan) libron de d-ro Daniele GANSER, Svisa historiisto kaj sciencisto pri paco, koncerne la »Kontraŭ-leĝajn militojn – Kiel la NATO-landoj sabotas UN-on. Kroniko de Kubo ĝis Sirio« de 2016. La aŭtoro substrekas la principan gravecon de Internacia Puna Kortumo por la batalo por paco kaj kontraŭ la militoj-instigantoj en multaj landoj. Pro lia vasta kritiko kontraŭ Usono, la germanlingva Vikipedio kaj aliaj fontoj kalumnias d-ron GANSER.

Esperanto en Afriko

Estimataj Afrikaj samideanoj!

Mi estas unu el multaj blankuloj, ties koroj batas por Nigra Kontinento. Kvankam mi ankoraŭ nur malmulte scias pri Afriko, la lulilo de la homaro, mi ŝatas kaj admiras almenaŭ la Afrikajn esperantistojn kaj ilian engaĝon por Internacia Lingvo. Mi ĝuas babili kun samideanoj en Benino, Kongo, Tanzanio. Sed ofte mi devas kontraŭ-diri mitojn pri Germanujo; krome iam kaj iam mi estas surprizita pri kelkaj opinioj en Afriko pri diversaj aferoj.

Mi konscias pri la responso de Blankulo koncerne la situacion en Afriko. Antaŭ kelkcent jaroj kaj ankoraŭ nun. Sed la blankuloj povis kaj povas eluzi la perfidon kaj koruptemon de Afrikaj tribestroj kaj politikistoj.

Germanujo – demokratia ŝtato (Ĉu aŭ ne?)

Mi estis informintaj en Facebook, mondvasta komerca kontaktoj-portalo, ke mi decidis forlasi ĝin, almenaŭ paŝon post paŝo. Mia kaŭzo: la denova cenzuro en Germanujo, en kontraŭdiro al la Baza Leĝo de Germanujo. [vidu ĉi tie] Potenco pli gravas ol juro.

Samideano el Ĉinujo demandis, ĉu »Germanujo ne estas demokratia ŝtato?«

Jen mia respondo al li: Ĉu sufiĉas mallonga respondo? Tiam: ne!

La ordinara propagando diras kompreneble alian. Jes, mi bone scias tion. Kaj ankaŭ la Baza Leĝo (Germanujo ne havas konstitucion) tekstas alie:

»La Federacia Respubliko de Germanujo estas demokratia kaj sociala federacia ŝtato.« (artikolo 20 I de la Baza Leĝo)

Ukrajno: du kaj duona jaroj pro opiniesprimo favore al komunismo

Kortumo en Lvivo*, Ukrajno, kondamnis junulon al du jaroj kaj ses monatoj malliberigo pro »komunisma propagando«. Tion informas koncernaj retejoj de la prokuroreco kaj de la kortumo. Sed ili ne informas, kiu estas la kondamnito.

La prokuroroj estis observintaj lin de Majo 2015 ĝis Aprilo 2016 kaj liajn publikigojn kadre de la komerca kontaktoj-portalo Facebook. Laŭ akuzo de la prokuroreco li agis kontraŭ artikolo 436-1, parto 1, de la Kriminala Kodo de Ukrajno, kiu malpermesas propagandon favore al komunismo. La parlamento estis decidinta je la 9a de Aprilo 2015 koncernan leĝon.

Onidire la junulo akceptis sian kulpon kaj la akuzon fare de la prokuroreco, kaj li eĉ subtenis la esploradon kontraŭ sin mem. Je la 4a de Majo 2017 la kortumo trovis »trafan punon«.

Adiaŭ Facebook!

Verŝajne mi baldaŭ bedaŭros la mankon de la ĉiutaga vizito en la retejo Facebook, la mankon de la novaĵoj el la tuta mondo sur mia profilo-paĝo, de la artikoloj publikigitaj fare de tiel-nomataj amikoj kaj de la parte amuzaj parte erotikaj bildoj de iuj ajn sendinto. Sed mi provos forlasi – paŝon post paŝo – tiun komercan portalon por kontaktoj.

Mi devas fari tion!

La Baza Leĝo (Germanujo ne havas konstitucion) tekstas jene:

»Ĉiu havas la rajton sian opinion per vorto, skribado kaj bildo libere esprimi kaj disvastigi kaj el ĝenerale alireblaj fontoj sen-obstakle informi sin. La liberecoj de la gazetaro kaj de la raportaĵo fare de radiofonio kaj filmo estas garantiataj. Cenzuro ne okazas.« (artikolo 5 alineo 1; propra tradukado)

René, nomata Packo – Taglibro

Li nomiĝas René. Li naskiĝis antaŭ 21 jaroj kaj vivis origine en Berlino, sed iam li transloĝigis de Berlino al Bavarujo. Kial? Mi ne scias. De 2014 ĝis 2016 li estis profesia soldato.

Mi ŝatis viziti lian profilon en Facebook. Li regule laboradis, havis loĝejon, geamikojn, aŭtomobilon, alie ol la plej multaj aliaj junuloj en lia aĝo, kiujn mi konas. Tiel mia impreso, ankaŭ sur-baze de liaj filmetoj pri si mem.

Post kiam mi estis vidinta fotografaĵon en sia profilo, kiu montris lin starantan antaŭ lia aŭtomobilo … li nudpiede … mi ŝatis lin. Ne nur pro la nudaj piedoj!

Nia kontakto estis agrabla sed ne intima. Mi komentis volonte bildojn aŭ rimarkojn de li en sia profilo, kaj liaj reagoj estis ofte amuzaj, kelkfoje eĉ gajaj, sed ĉiam afablaj. Sed mi ne volis, ke li konjektas, ke samseksema avo persekutas lin. Pro tio mi ĝenerale retenis min. Krome: Mi vivas en Berlino, li en Bavarujo, eĉ trinki kune bieron devis resti revo.